|
الهه ی الهام
انجمن ادبی
خدایا! دستم به آسمانت نمی رسد؛اما تو که دستت به زمین می رسد، بلندم کن! مانی سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:37 :: نويسنده : حسن سلمانی
بی تو حتی باران هم بوی تشنگی می دهد! میرزایف سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:36 :: نويسنده : حسن سلمانی گاهی اوقات چه میل غریبی به دیدن یک عده آدمی در من است! گلپسر سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:34 :: نويسنده : حسن سلمانی ما نه آنیم که در بازی تکراری این چرخ کبود هر که از دیده ی ما رفت ز خاطر ببریم یا که چون فصل خزان آمد و گل رفت به خواب دل به عشق دگری داده از آنجا بپریم وسعت دیده ی ما خاک قدم های تو بود خاک زیر قدمت را به دو دنیا بخریم مسعوده سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:31 :: نويسنده : حسن سلمانی وقتی که گوش ها زنگ زده اند، عاقلانه ترین کار« سکوت» است. نیروانا جم سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:26 :: نويسنده : حسن سلمانی قدر لحظه ها را بدان زمانی می رسد که تو دیگر قتدر نیستی که بگویی: «جبران می کنم!» نیروانا جم سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:25 :: نويسنده : حسن سلمانی « خوشبینی»
شعرهایی می نویسم چاپ نمی شوند اما خواهند شد. در انتظار نامه ای هستم با نویدی در آن شاید روز مرگم به دستم رسد اما خواهد رسید. نه پول، نه دولت دنیا تحت سلطه ی انسان شاید صد سال دیگر اما قطعاً چنین خواهد شد. ناظم حکمت-1957 مترجم: احمد پوری یک شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:24 :: نويسنده : حسن سلمانی هر جا هستی به آسمان نگاه کن بگذار تنها دلخوشی ام این باشد که آسمانمان یکی است! علی فراهانی
سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:20 :: نويسنده : حسن سلمانی هرگز هیچ کس ندانست که برف تکه های خودکشی یک ابر است...! نیروانا جم سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:12 :: نويسنده : حسن سلمانی « هرگز»
من تمنا کردم که تو با من باشی تو به من گقتی: « هرگز، هرگز!» پاسخی سخت و درشت و مرا غصه ی این هرگز کشت. « شکست غرور» ما دو تن مغرور هر دو از هم دور وای در من تاب دوری نیست ای خیالت خاطر من را نوازشبار بیش از این در من صبوری نیست بی تو من تنهای تنهایم من به دیدار تو می آیم. سه شنبه 3 بهمن 1391برچسب:, :: 12:2 :: نويسنده : حسن سلمانی « شاه بانو!» دیگر برایم لالایی نخوان؛ چشم هایت به تنهایی، شهرزاد قصه های هزار و یک شب است. نیروانا جم چهار شنبه 2 بهمن 1391برچسب:, :: 9:34 :: نويسنده : حسن سلمانی
آن که با سرمایه اش فقط زمین می خرد روزی خواهد آمد که بگوید:
« کاش برای چنین روزهای مبادایی، کاش قطعه ای آسمان می خریدم!»
نیروانا جم
یک شنبه 1 بهمن 1391برچسب:, :: 14:22 :: نويسنده : حسن سلمانی " پابلو پیکاسو"نقاش دوران کودکی: پابلو پیکاسو در تاریخ 25 اکتبر 1881 در مالاگای اسپانیا به دنیا آمد.تولد او با مشکل جدی همراه بود و برای اینکه بتواند نفس بکشد دود سیگار برگ به بینی او دمیده شد!این نوزاد بزرگ شدتا یکی از بزرگترین نقاشان سده ی بیستم شود. پیکاسو نبوغش را از خردسالی نشان داد و اولین کلمه ائی که به زبان آورد "لاپیز" بود که به زبان اسپانیائی مداد است وقبل از این که بتواند حرف بزند طراحی کرد.او تنها پسر خانواده بود و بنابراین بسیار لوس بود.او از مدرسه رفتن متنفر بود و اغلب از رفتن به مدرسه امتناع میکرد مگر اینکه به او اجازه داده میشد یکی از کبوترهای دست آموز پدرش را با خود ببرد! بغیر از کبوتر عشق بزرگ او هنر بود.وقتی در سال 1891 پدرش معلم هنر شد،پابلو با او به سر کار میرفت و نقاشی کشیدن او را تماشا میکرد.بعضی وقتها اجازه کمک کردن نیز میگرفت.یک روز غروب ،پدرش داشت تصویر کبوترهایش را میکشید که مجبور شداطاقش را ترک کند،وقتی که برگشت پابلو آن تصویر را کامل کرده بود.این نقاشی چنان زیبا و جان دار شده بود که پدرش لوح و قلمش را به او داد و دیگر هرگز نقاشی نکرد،در حالی که پابلو فقط 13 سال داشت. زندگی پابلو بعنوان هنرمند: افراد بسیاری نبوغ او را بعنوان یک نقاش تشخیص دادند اما دیگران از نقاشی های عجیب و قدرتمند وی بهت زده شدند. شهرت او احتمالاً به خاطر نقاشی های سبک کوبیسم وی است. پرتره های وی از چهره ی افراد اغلب از مثلث ها و مربع هایی درست شده است که در جای درست خودشان قرار نگرفته اند. یکی از مشهورترین پرتره هایش، مربوط به نویسنده ی امریکایی گرتروداشتاین است که پس از آمدنش به پاریس در سال 1904 با او ملاقات کرد. آثار او نظرات مردم را در باره ی هنر در سراسر جهان تغییر داد و از نظر میلیونها نفر هنر مدرن به معنی اثر پیکاسو «گوئر نیکا» است که در سال1937 آن را نقاشی کرد. و در حقیقت ثبت بمبارن شهر کوچک باسک در طی جنگ داخلی اسپانیاست. که بی تردید یکی از شاهکارهای نقاشی مدرن است. سال های پایانی حیاتش: پیکاسو دو بار ازدواج کرد و همچنین دوست دخترهای بسیاری داشت. او چهار فرزند داشت که آخرینش به نام پالوما در سال 1949 به دنیا آمد. وقتی که او 68 ساله بود. در سن نودسالگی نمایشگاهی در موزه ی لوور پاریس به افتخار او برگزار شد.در حقیقت او نخستین هنرمند زنده ای بود که آثارش در آنجا به نمایش گذاشته شده بود. پیکاسو بیش از 6000 هزار نقاشی، طرح و مجسمه خلق کرد. امروزه یکی از نقاشی های پیکاسو میلیون ها دلار می ارزد. زمانی که وزیر فرهنگ فرانسه داشت از آثار پیکاسو دیدن می کرد، این هنرمند به طور اتفاقی مقداری از رنگش روی شلوار وزیر ریخت. پیکاسو پوزش خواست. و خواست که پول تمیز کردنش را بپردازد. اما وزیر گفت: نه لطفاً. جنایب پیکاسو لطفاً فقط شلوار مرا امضا کنید»! پیکاسو در سال 1973 به خاطر نارسایی قلبی بر اثر حمله ی آنفولانزا دیده از جهان فروبست. « ترانه ی پا به ماه» مخواه اشتباهی دوباره اگرچند کوچک مرا پیش تو روسیاهم کند که یک چرتِ کوتاهِ عصرانه شاید هم آغوش بی تو و شبگردِ تنهایِ پس کوچه هایِ سیاهم کند! تو بگذر! تو نگذار که در زیر خروارها خاطره، خاک و مرمر بپوسم! تو بگذار با یک طلسم قدیمی بیایم و مهتاب پیشانی ات را میان هلال دو ابرو ببوسم! تو بگذار این پا به ماه این ترانه به دنیای موسیقی ات پا گذارد، بکوبد، برقصد، بخواند و این شاخکِ پیچکِ کوچکِ بی پناهم که نه ریشه در خاک دارد نه تاجی در افلاک به پایت بیفتد به ساقت بپیچد بروید ببالد تو بگذار! حسن سلمانی دیماه نود و یک شنبه 30 دی 1391برچسب:, :: 15:54 :: نويسنده : حسن سلمانی بزرگ مردان بزرگان این زمین با تبسم و سلام سرد و خشک خویش تایید می کنند که خشم و ظلم و جور زائیده اند ز خویش بزرگان این زمین بسیار نگران جنگ هایی هستند که می برند به پیش و بس آگاهند از ارزش آن جنگ ها به ظن خویش شما ای سپهسالاران با نشان های قرمز و زرین شما ای وزیران و شاهزادگان بزرگ مردان! چرا نمی توانید سکوت کنید برای درگذشتگان به قبرستان های ساده سری بزنید و آنگاه از قربانیان نجیبمان و خسارت به پل های چوبی دم بزنید شعر : زیگ فرید ساسون ترجمه: زین العابدین چمانی تاریخ: 83/2/7 شنبه 30 دی 1391برچسب:, :: 14:52 :: نويسنده : حسن سلمانی موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
