«قطارمنتظرنمی ماند»

و عمر شیشه عطر است، پس نمی ماند

پرنده تا به ابد در قفس نمی ماند



مگو که خاطرت از حرف من مکدر شد

که روی آینه جای نفس نمی ماند



طلای اصل و بدل آنچنان یکی شده اند

که عشق جز به هوای هوس نمی ماند



مرا چه دوست چه دشمن ز دست او برهان

که این طبیب به فریادرس نمی ماند



من و تو در سفر عشق دیر فهمیدیم

قطار منتظر هیچ کس نمی ماند

شعر: فاضل نظری

هدیه: مسعوده

 هیچ عروسکی پیر نمی شود،

دخترها مهربان ترین مادرانند...!

نیروانا

 آدم های خوب،

نه خاطره اند و نه تاریخ،بلکه حقیقت روزگارند.

درست مثل « تو»

مانی

 آخر پاییز شد. همه دم می زنند از شمردن جوجه ها.

اما تو بشمار تعداد دل هایی را که به دست آورده ای.

بشمار لبخندهایی را که بر لب دوستانت نشاندی.

بشمار تعداد اشک هایی که از سر شوق و غم ریختی.

فصل زردی بود.

تو چه قدر سبز بودی؟

بی خیال بعداً جوجه ها را با هم می شماریم... 

نیروانا جم

 چه قدر عجیب است،

در خلوتت دلواپس خاطره ای باشی که تو را بر باد داده است.

نیروانا جم

 بهترین سلام دنیا،

به کسی که معرفتش طلاست

و گاه گاهی هم حواسش به ماست.

مانی

« باران عشق»

آغاز تا پایان

بین این دو چه باید باشد که نیست

شاید شمیم عشق

شاید نگاه دوست

حتی کمی حضور

باید باشد

ولی نیست

دعای باران چرا؟

زمین سیراب ترازبرکه های راکد است

دعا برای قلب های تشنه بخوان

وبخواه که خدایا کمی عشق بباران...

 کلاه از سر بر میدارم به احترام دیروزی که برای فردایتان آرزو می کردید؛

کلاه بر زمین می گذارم به احترام فردایی که زاده نشده از دنیا رفت...!

نیروانا جم

 وقت تنهایی، کنار پنجره ی بخار گرفته، یک استکان چای داغ مهمان منی.

نوش جانت!

چای رفاقت من همیشه تازه دم است.

محمد براتی

 وقتی چترت خداست،

بگذار برسرنوشت هر چه می خواهد ببارد.

لحظه هایت آرام!

میرزایف

 لحظه ها خاطره اند؛

زندگی شوق تمنای همین خاطره هاست.

لحظه هایت خوش باد!

مانی

 امروز دردهایم را به رودخانه سپردم؛

چه صیدی کرد ماهیگیر؛ از ماهی های دق کرده...!

نیروانا جم

 آن که واقعاً تو را دوست دارد؛ به ساز آرام بودنت کفایت می کند و هرگز راضی نمی خواهد، رقاصه ی سازهایش باشی...!

نیروانا جم

 همه ی اتفاق های خوب افتادند و دست و پایشان شکست.

این روزها، اتفاق های خوب از ترس اتفاق های بد، از افتادن می ترسند.

نیروانا

 معلم گفت:« جای خالی را با کلمه ی مناسب پر کنید.»

اما نمی دانست جای خالی دوست با هیچ چیزی پر نمی شود!

امیر پژوه