دیروز و فردا با هم دست به یکی کردند. دیروز با خاطراتش مرا فریب داد و فردا با وعده هایش مرا خواب کرد.وقتی چشم باز کردم امروز هم گذشته بود!

401

 خداوند معجزه کرد و انسان را آفرید؛

ما نیز معجزه کنیم و انسان بمانیم!

401

 می گن خدا ابر رو به گریه می اندازه تا گلی بخنده، پس هر وقت گریه کردی ناراحت نشو، چون یکی داره می خنده!

401

 انسان خردمند همه چیز را نمی داند، فقط احمق ها هستند که خیال می کنند همه چیز را می دانند.

401

 چو کم نور است چشمی،بار عینک می کشد بینی

ز بینی باید آموزی ره همسایه داری را

401

 بخشش و گذشت، روغن موتور دوستی است.

401

 به همه عشق بورز،

به تعداد کمی اعتماد کن و به هیچ کس بد نکن.

401

 هیچ وقت مغرور نشو؛

برگ ها درست وقتی می ریزند که فکر می کنند طلا شده اند!

401

 «دیده بان زبان»

       نبایدانتظار داشته باشیم که هیچ واژه ی نامربوطی به زبان و ادبیات فارسی مان وارد نشده باشد. اگر چند سده به عقب برگردیم، متوجّه خواهیم شد که آن زمان که زبان، دیده بانی جوان و تیزبین داشت، نتوانست مانع ورود کلمات به مرز فرهنگ و ادب شود؛ چه رسد به امروز که دیدگان دیده بانمان سویی ندارد و به سختی جلوی پایش را می بیند تا توی چاله و چوله نیفتد!

حق داری اگر منظورم را نفهمی. خودت را سرزنش نکن.من هم مقصّرم. باید منظورم را روشن تر بیان کنم. مقصود و منظورم « های دو چشم» است!همان بینا ترین حرف، حروف الفبا که یا در نگهبانی و پاسداری از زبان مادری مان کوتاهی کرده و یا بیش از این توان مقابله نداشته اند! و از روزی که چشم هایش را بر روی بعضی از کلمات بست و حرفی نزد و گلایه و شکوه ای پیش رودکی  و فردوسی نبرد، بر سر اولین حرف و شاخ شمشاد حروفمان- الف- کلاه گذاشته شد و روزگار ما و زبانمان همین شد که هست!

به بهانه ی «آب» الف تبدیل به «آی با کلاه» شد و سرگرم کلا ه هابی رنگارنگ و جورواجور خود و این که کلاهش با قد و قامتش«سِت» هست یا نه! و به بهانه ی نون« گاهی» که گاه گاهی عرض اندام می کرد تبدیل به« گاهاً» تنوین دار شد؛ غافل از این که روزی دهنده، بدون کلاه و تنوین هم آب و نان بندگانش را تضمین و تأمین می کند.

این اتّفاق و اتّفاقاتی از این دست سبب شد که پیشنهاد دادند در هر اداره، سازمان، شرکت و کارخانه ای یک صندوق، جلوی چشم کارمندان، کارگران و مراجعه کنندگان نصب کنند و روی آن با خط خوش نستعلیق بنویسند«صندوق انتقادات و پیشنهادات». با وجود نام بد ترکیبش، بسیار هم طرفدار دارد و کسی نیست به این خوش خیالان گرفتار بگوید:«صندوقی که قادر نیست مشکل نام خود را حل کند، چگونه به شکایت و گلایه  ی شما می تواند رسیدگی کند؟!

در پایان از بازدیدکنندگان انجمن ادبی «الهه ی الهام» در خواست می کنم قبل از این که عریضه ای داخل این گونه صندوق ها بیندازید، یک اصلاحیه برای تغییر نام آن بیندازید تا بلکه با اصلاح نامش، امیدوار شوید، مشکل شما را هم حل و اصلاح کند!

401

 مهاتما گاندی:

دشمن دلخواه من که خیلی راحت می توانم او را از پای درآورم،«امپراطوری انگلستان» است. امّا دشمن سرسختی که کمتر می توانم با او دست و پنجه نرم کنم، مردی است به نام«مهاندس ک. گاندی»!

گلپسر

 مهاتما گاندی:

از کسی که کتابخانه دارد و کتاب های زیادی می خواند نباید هراسید.

از کسی باید ترسید که تنها یک کتاب دارد و آن را مقدس می پندارد، در حالی که آن یکی را هم هرگز نخوانده است.

دکتر علی جهانی

تمام مزرعه را مترسک ها خوردند.

بیچاره کلاغ ها که زیر بار تهمت سیاه شدند!

نیروانا جم

 دلت را محکم بچسب رفیق؛

آدم ها آن قدر انصاف ندارند که زیر پایت را خالی نکنند!!!

نیروانا جم

به سلامتی دیوار؛

که هر مرد و نامردی بهش تکیه می کند!

سید جواد طباطبایی

این روزها؛

حق نه دادنیست و نه گرفتنی. بلکه خوردنیست.

نیروانا جم